Corona houdt de wereld in zijn greep en ook koren kunnen voorlopig niet op traditionele wijze repeteren. Maar wat missen we het samen zingen! In hun nieuwsbrief van 15 mei riep het Nederlands Kamerkoor op om koorverhalen uit deze bijzondere periode te delen. Caprice-lid Lynke liet zich dit geen twee keer zeggen en zette dirigent Hans Noijens in het zonnetje. Hieronder haar verhaal.
InZoomen op Caprice in coronatijd: hoopvol gestemd
door: Lynke Wiersma
De wetenschap is duidelijk: samen zingen is gezond! Het werkt stressverlagend, weerstandverhogend, het versnelt sociale verbinding… Dat is precies wat we als Kleinkoor Caprice ervaren: we zingen prachtige muziek op bijzondere plekken in Nederland en daarbuiten. We delen, naast intensieve repetities en goede borrels, de mooie en minder mooie momenten van het leven.
Voor velen van ons voelt Caprice als familie. Het is dan ook heel onwerkelijk dat er zo abrupt een einde kwam aan de voorbereidingen voor onze reis naar Thüringen in april. Samen zingen lijkt opeens zelfs gevaarlijk, terwijl we de positieve invloed van zingen en verbinden zo nodig hebben in deze tijd!
Gelukkig zijn wij gezegend met onze altijd enthousiaste, kundige en fijne dirigent Hans Noijens. Hij heeft ons in het afgelopen bewogen jaar aangemoedigd hoopvol te blijven en doet dat nu ook. Hans zoekt naar creatieve manieren om te blijven zingen en plannen te maken. Zo ‘repeteren’ we nu via Zoom (weliswaar op de mutestand) op onze zolders en studeerkamers. Hoewel deze manier van zingen waarschijnlijk geen synchronisatie van de hartslag teweeg brengt, geeft het wel het vertrouwen weer snel samen te musiceren. Ook wordt er nagedacht over een openluchtrepetitie op de Ermelose heide. Misschien wachten we tot het prachtig paars kleurt, al zal dat de akoestiek weinig helpen. Hoe dan ook: Hans – onze onbetwiste optimist – en wij kunnen niet wachten!